Drobnomieszczaństwo jest to warstwa społeczna tak zwanych drobnych wytwórców, oraz kupców, korzystających w dość ograniczonym zakresie z najmu taniej siły roboczej. W Polsce drobnomieszczaństwo kształtowało się od końca osiemnastego wieku, w wieku dziewiętnastym zostało określone jako małomieszczaństwo.
Zakres pojęcia drobnomieszczaństwa ulegał zmianom uzależnionym od okresu oraz terenu, który w danym momencie dotyczył, również granice były płynne które wyznaczały przynależność do danej warstwy w tym przypadku mowa o drobnomieszczaństwu. Do tej warstwy należeli przede wszystkim drobnotowarowi wytwórcy w dziedzinach poza rolnych takich jak na przykład rzemieślnicy, drobni przedsiębiorcy, a także właściciele sklepów, różnych straganów, dorożek czy też kamienic. Ze względu oczywiście na kryteria ekonomiczne drobnomieszczaństwo można wyróżnić na bogate do których należeli właściciele zmechanizowanych niewielkich przedsiębiorstw, oraz na przykład wielobranżowych sklepów, jeśli chodzi o drobnomieszczaństwo średnie była to najliczniejsza grupa na przykład należeli do nich większości rzemieślników oraz właściciele niewielkich sklepów, trzecia grupa to oczywiście drobnomieszczaństwo najuboższe do nich należeli handlarze uliczni, oraz tak zwani domokrążcy.