Grabarski Władysław urodzony w roku 1874, zmarł w roku 1938, znany polityk, ekonomista, oraz historyk, był bratem Stanisława. W latach 1906 do 1912 był posłem rosyjskiej Dumy Państwowej z ramienia Narodowej Demokracji, w listopadzie 1914 roku był inicjatorem, oraz wiceprezesem powołanego w Warszawie Centralnego Komitetu Obywatelskiego, była to organizacja, która powstała za zgodą władz rosyjskich, miała na celu kierowanie życiem społecznym i gospodarczym Królestwa Polskiego, pod koniec roku 1918 ministerstwo rolnictwa w gabinecie Rady Regeneracyjnej Józefa Świeżyńskiego, w 1918 roku organizator i do 1919 roku przewodniczący Głównego Urzędu Likwidacyjnego. Od kwietnia 1919 roku był czynnym członkiem komisji, która miała na celu sprawy ekonomiczne w delegacji polskiej na konferencji pokojowej odbywającej się w Paryżu. W latach 1919 do 1922 był posłem w sejmie. W latach 1923 do 1925 premier, oraz minister skarbu. W roku 1924 dokonał on reformy walutowej i gospodarczej, między innymi wprowadził złotego, zrównoważył budżet, oraz był założycielem Banku Polskiego S.A. był określany mianem jednego z najbardziej wybitnego działacza gospodarczego w drugiej Rzeczpospolitej.